Het begin van Vietnam

Op naar nieuwe avonturen en een nieuw land. Dit betekende ook dat ik afscheid nam van Thom, Anne en Nathan, waar ik de afgelopen twee weken mee heb samen gereisd. Leuke momenten gedeeld en ja alleen reizen betekent dat je hoi en doei zegt tegen verschillende mensen.

De bus vanuit Laos dropt ons in Dha Nang (Vietnam) in de middle of nowhere in de stromende regen. Gelukkig komen er twee jongen langs op de scooter die ons een taxi willen geven naar het desbetreffende treinstation. Doorweekt komen wij aan op het treinstation, maar gelukkig er zijn nog plaatsen voor de nachttrein naar Hanoi! Als enige buitenlanders nemen wij plaats in de cabine. Eenmaal aangekomen in Hanoi bleek er nog een andere toerist in de trein te zitten, een Nederlands meisje (Eline) die ik eerder al ben tegen gekomen in Pai en Luang Prabang. Eline en ik gaan samen verder en Anne gaat haar nichtje op zoeken. Hanoi is in de vroege ochtend een heerlijk rustige stad en begin me er gelijk al een beetje thuis te voelen. Die dag een beetje rondgelopen en het vrouwenmuseum bezocht wat gaat over de historie van de vrouwen in Vietnam. Erg interessant en grappig om sommige gebruiksvormen terug te zien in het huidige leven. De volgende ochtend hebben we de trip richting Halong Bay geboekt. Eenmaal aangekomen bij de haven belanđden we in een toeristische atractie. Overal toeristen en heel veel boten. Het eerste gedeelte van de trip was dan ook niet super bijzonder, rondvarend over de zee met duizend andere boten. Het bezoek van de grot was ook erg gezellig. Maar in de middag zagen we dan eindelijk het echte Halong Bay. Ontzettend mooi! De volgende dag gekajakd tussen de rotspartijen door en geleerd hoe we de traditionele Vietnamese springroll moeten maken. Het recept opgeschreven dus wie interesse heeft:D. 

De volgende dag blijkt het nationale vrouwendag te zijn en ons hostel trakteert iedereen op een gratis lunch! Het lijkt een beetje op het Nederlands gourmetten alleen is het dan niet op een plaat maar op in een pan met kokend water. Overigens is dit hostel (The Sanctuary) echt geweldig met super lief personeel, zeker een aanrader! 

Dan is het alweer tijd voor Sapa, en ja Sapa is inderdaad geweldig!! We zijn op eigen houtje richting Sapa vertrokken zonder van te voren een tour te boeken, een super goede beslissing. Eenmaal uit de bus kwamen vrouwtjes, gekleed in de traditionele kleding van dit gebied, naar ons toe lopen om te vragen of ze ons een tour konden aanbieden waar we de nacht zouden door brengen in hun huis. Door de jungle komen we uiteindelijk uit in de omgeving waar Sapa om bekend staat: de geweldige rijstterassen. Ongeloofelijk hoe dit is opgebouwd. De homestay waar we bleven was ontzettend leuk, rond 3 uur komen we daar aan en een stel kinderen staat ons op te wachten. Opa en Oma, zoon en schoondochter, twee kleinkinderen, een dochter en twee dochters uit een eerdere relatie van de oma. We hebben mogen helpen met het eten klaar maken en het huishouden. Zulke super lieve mensen!! De volgende dag vertrekken we richting een bruilofstfeest van een dochter van de zus van de oma. Een aantal dagen geleden is zij getrouwd en nu wordt er een groot eetfestijn georganiseerd om het te vieren waar wij ook heen mochten! Super gaaf en heel appart. (Dit gedeelte moeten de mensen even overslaan die heel veel van dieren houden). Op de tafel lagen verschillende onderedelen van een varken op diverse manieren bereid, sommige onderedelen, zoals de teen en stukjes van het hoofd, waren nog zichtbaar. De "cadeautjes" die familieleden gaven aan de ouders van de bruidegom bestonden uit stukken dood vlees. 

(jullie kunnen weer lezen). Na deze bijzondere ervaring brachten ze ons terug naar het stadje van waaruit we de nachtbus weer terug pakken naar Hanoi. Het stadje leek inmiddels net een wintersportdorpje: Een bergachtige omgeving, mensen die rondliepen met mutsen en sjalen, diverse sportwinkels die dikke jassen verkochten en de sfeer van een wintersportdropje. Het enige wat miste was de sneeuw! En ja de temperatuur was misschien iets hoger dan een wintersportdorpje (20 graden) maar het voelde best koud aan in vergelijking met de rest van de omgeving hier. 

Op dit moment ben ik aan het genieten an een gratis lokaal biertje, het is gratis bier tijd in ons hostel. Morgen vertrek ik samen met Eline richting Ninh Binh.