Koeien (beren) op de weg

De grens tussen Thailand en Laos kan je niet passeren zonder dat je door de controle heen moet. Aan de ene kant om zo een visum aan te vragen voor Laos/Thailand. Aan de andere kant omdat ze in Laos weer aan de rechter kant van de weg rijden ipv aan de linker kant. De eerste indruk van Laos is denk ik niet e beste. Je ziet een bruin achtige rivier stromen (de Mekong) en komt in een dorpje (Huayxai) terrecht waar praktisch niets te doen is. Iedereen die hier komt is dan ook op doortocht richting Luang Prabang of gebruikt het als startpunt voor de Gibbon Experience. Dat laatste deed ik. Een toch van twee dagen waarin je ziplined de jungle door gaat en verblijft in een grote boomhut waar je alleen ziplined in kan komen. En het was werkelijke geweldig! De groep bestond, inclusief mijzelf, uit 5 mensen. Het eerste stuk wandelen was even zwaar maar daarna waren er de ziplines waar we optimaal van genoten. Sommige ziplines duurde bijna een minuut en andere waar iets korter. Maar wat een super mooi uitzicht heb je als je boven de jungle hangt en vrij om je heen kan kijken. De eerste zipline was natuurlijk wel eventjes eng en het checken, dubbel checken en trippel checken bleven we continu doen. Eenmaal aangekomen bij onze boomhut kregen we lekker vers fruit en koffie en thee. De twee guides gingen vervolgens het avondeten klaar maken en wij konden de boomhut verkennen. Drie platforms had de hut in totaal. Op het eerste platform kom je ziplined binnen en daar bevind zich eveneens de wc en de douche. Wel eventjes wennen om te douchen zonder bescherming maar ach dat is vast leuk voor alle dieren die in de jungle wonen. Het tweede platform is een soort van het woon platform. Echt groot, er is een kraan aanwezig met drinkwater en er is een huiskat! Op het derde platform liggen de matrassen klaar waar wij vannacht plaats op gaan nemen. Aan het eind van de middag komen de guides terug en doen we nog een aantal ziplines om de grootste boom van Laos te kunnen zien voordat we aan ons avondeten gaan beginnen. Uiteraard bestaat het avondeten uit rijst met groentes en vlees. In plaats van een avgtje hebben ze hier een rvgtje. Op het gegeven moment valt mijn ogen op een bordje waar op staat geschreven: "put all your candys in the blue box otherwise the tree rats take your candy". Okay.. eventjes wennen dat ik me inderdaad midden in dr natuur bevind. 'S avonds spelen we wat kaartspelletjes en beginnen de insecten langzaam de boomhut over te nemen. Ik ben een watje wat betreft insecten en beesten (voor diegene die dat nog niet wisten) en was heel blij dat ik mij koptelefoon en muziek bij mij had zodat ik rustig in slaap kon vallen zonder mij zorgen te maken om elk geluidje. Overigens hebben we nog wel de apen gehoord maar helaas niet kunnen zien, het was te mistig. Na een prima nacht, op het enorme lawaai van de segado na (ja het lijkt het luchtalarm in Nederland wel misschien zelfs beter!), maken we ons klaar voor de tweede dag ziplinen. Ons ontbijt bestaat wederom uit een rvgtje. De eerste dag liepen we vooral tussen echt bos, ik zag zelfs eikels en kastanjes op de grond dus voelde me helemaal thuis. De tweede dag lopen we tussen ontzettend grote bamboestokken of bamboebomen. Opnieuw weer super gaaf! We sluiten de trip af met opnieuw rijst en een zwempartijtje in de rivier. Helaas ligt mijn bikini nu nog steeds bij de familie waar we aten. Vanaf dat punt werden we opgepikt met de auto maar ik denk nog steeds dat het beter was geweest om het eerste stuk te lopen. Dwars door enorme plassen over modder heen en er was geen weg te bekennen. Op het gegeven moment passeerde we zelfs de rivier alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Maar we zijn veilig aangekomen Huayxai. Oh ja Marleen je had dit super gevonden, naast het ziplinen ben ik ook heel veel biggetjes tegen gekomen!

Vervolgens de slowboat genomen naar Luang Prabang (wie had gedacht dat ik ooit nog eens 2 dagen op een boot zou door brengen!). Dwars door de prachtige natuur varen we richting bestemming. Luang Prabang zelf is vrij klein met diverse tempels en een Royal palace. Een dag trekken we (Nathan (vs) Anne (du) Thom (nl) uit om richting de waterval te gaan met de scooter. Gedurende onze rit komen we het Zwitserse koppel tegen die we hebben ontmoet op de slowboat. Een spijker in het wiel. Nadat we onze rit vervolgen vliegt de zonnebril van een Chinese jongen af, hij komt om en hij en zijn vriendin liggen op de grond. Gelukkig niks ergs. Een paar seconde later waait mijn helm van mijn hoofd maar gelukkig weet Thom de scooter wel veilig te stoppen. Na wat vertraging, een wespensteek kon er ook nog wel bij, komen we aan bij de prachtige watervallen! Inmens groot en heerlijk om in te zwemmen.

Als je echt wat wil beleven in Laos raad ik aan om zoveel mogelijk busritten te maken. De busrit van Luang Prabang naar Vang Vieng was een groot avontuur. Ten eerste was het de slechtste buschauffeur ooit, of hij reed veel te hard of het ging als gas-rem-gas-rem, erg prettig met wagenziekte. Ten tweede stopte hij plotseling langs de kant om de nummerplaten van de het busje te beplakken met papier. Later bleek dit nodig te zijn om keihard voorbij een controle te scheuren. Ten derde belande we midden in een wolk waarbij het zicht minder dan 1cm was. Ten vierde moesten we een uur wachten midden op de weg omdat er een rotsblok op de weg was gevallen en die moest weg gehaald worden door een kraan. Ten vierde hebben we een kwartier gewacht omdat een vrachtwagen was gecrasht en de weg bijna geheel blokkeerde. Tot slot liepen er overal koeien midden op de weg, het scheelde niets (iedereen in de bus was al aan het gillen) of we raakten een baby koe. Maar enfin, veilig aangekomen in Vang Vieng! Vang Vieng zelf is een dorpje van niks, eind van de middag een grot bekeken en in de grot gezwommen. Vervolgens begon het keihard te regenen en dat ging door tot de volgende dag met als gevolg dat de Mekong rivier 1.5m was gestegen. Die dag had ik eveneens mijn beste idee ooit! We wilde graag op scooters de omgeving gaan verkennen maar ik stelde voor om een tuktuk te huren omdat het weer nog niet echt denderend was. Eenmaal onderweg kwamen we erachter dat dit nooit had gekund met een scooter. Straten stonden onder water en zelfs huizen.. (ja ik heb me vader al gezegd dat die maar naar Laos moet komen, kunnen ze veel van leren!) De omgeving was echter super mooi met rijstvelden vissende mannen en spelende kinderen:). Die middag wezen tuben, op een band de rivier op om van bar naar bar te gaan. Er wordt een touw in de rivier gegooid die je moet pakken en dan kunnen ze je binnen halen. Fun en jolijt!!

De volgende dag vertrokken wij naar Thakhek, althans dat dachten we. Aangekomen in Vientienne moesten we even bus wisselen en na tien minuten opnieuw omdat onze bus kapot ging. Lekker slapen in de bus en rond 02.00 uur zouden we aankomen in Thakek. Om 02.17 keek Thom op zijn telefoon en zag dat de bus al voorbij Thakek was. Snel na de chauffeur gerend die geen woord Engels sprak maar hij knikte en het leek alsof die begreep dat we naar Thakek moesten. Maar van omkeren was geen sprake. Om 07.00 arriveerde we in Pakse en vanuit daar zal die ons wel weer terug willen brengen. Uiteindelijk besloten we om door te gaan naar 4000 islands ipv het hele eind weer terug. Dat blijkt tot nu toe een goede keuze te zijn want het is hier werkelijk prachtig! Het echte lao leven is goed te zien en er zijn weinig toeristen te vinden. Het enige "probleem" is dat mijn visa voor Vietnam vandaag ingaat dus ik moet eerst naar Vietnam ipv naar Cambodja, wat veel logischer zou zijn geweest qua route. Ik geniet geniet hier nog wel even voordat ik morgen samen met Thom en Anne richting Vietnam vertrek (2 dagen bussen met waarschijnlijk weer nieuwe avonturen).